wjechać ciężarówka.
ie,
- A co mówią lekarze?
że to Sheila, kiedy przeczytasz o tym w gazetach.
- Obiad? Nie - zdecydowała się nagle - mam
sobie w oczy i odezwać się do siebie.
- Ty?! - zawołali jednocześnie.
Zaczęła przerzucać strony dziennika, koncentrując
Szedł śmiałym, pewnym krokiem, kierując się prosto ku brance.
mobilność ćwiczenia - Tak, umyliśmy, specjalnym mydłem antybakteryjnym,
miał rację. Zabójca wkrótce znów uderzy.
zdumienia, jednocześnie znów czując przeszywający go ogień.
Z plastikowym kubkiem w ręku wstał i ruszył
oczy, czekając, aż aspiryna zacznie wreszcie działać. Miał za sobą
Tyle że akurat nie miałem nastroju do roztrząsania
słowa rzeczywiście ostudziły wojowniczość właściciela
https://fashionistki/no-co-ty-na-tle-innych-serwisow-plotkarskich/
gorsza, by jego pragnienie przerodziło się w obsesję. Słyszała o takich psycholach. „To ty idź do diabła”. Te słowa wciąż do niej wracały. Może i ona ma już swojego psychola, który myśli o niej obsesyjnie. Może to ten łysy facet, który zawsze siedzi w kącie tuż przy kurtynie? A może ten z siwiejącą brodą i złym spojrzeniem, który położył pieniądze na scenie dopiero wtedy, gdy zrzuciła spódniczkę i bluzkę i schyliła się po forsę, a on patrzył pożądliwie na jej cycki. Kiedyś widziała jak składa banknoty i liże ich brzegi długim, szpiczastym językiem, cały czas patrząc jej prosto w oczy. Ten facet wzbudzał w niej strach. Był jeszcze taki z płaską twarzą, który kiedyś skrył się w ciemnościach baru i skierował palec prosto w jej krocze, jakby celował z pistoletu. Musi jak najszybciej z tym skończyć. Zanim spotka ją coś złego. Zakręciła głową i pociągnęła dłońmi po udach. Pieniądze Montgomerych to przepustka do wolności i szacunku. Owinęła się wokół rury, a jej długie włosy zafalowały. Wtedy go zobaczyła. Skryty w ciemnościach, siedział w kącie z dala od sceny. Śledził każdy jej ruch. Pożądliwie. Chciwie. Mężczyzna, którego ochoczo wpuściła do swego łóżka, choć na próżno starała się zamknąć przed nim swoje serce. Był szanowany. Miał pieniądze. Należał do elity Savannah. A mimo to pragnął jej; widziała to w jego oczach. Nie podobało mu się, że tak zarabiała na życie, ale jednocześnie podniecało go to. Drażniło i podniecało. Zrobiła więc coś specjalnie dla niego. Wsparła się całym ciałem o rurę, chwyciła w dłonie piersi, dotknęła brodawek, pochyliła się i polizała je. Rozległy się okrzyki zachwytu. Nie wiedzieli, że tańczy dla jednego mężczyzny, że zbierając z podłogi pieniądze, kręcąc cyckami i tyłkiem przed ich obślinionymi mordami, w myśli pieprzyła się z tym wielkim facetem siedzącym w głębi sali. Był żonaty, ale to nie zmniejszało jej pożądania. Odwróciła się, prezentując napięte pośladki, i zaczęła lizać rurę. Niemal czuła jego drżenie, gdy odchylony na krześle w jednej ręce trzymał drinka, a drugą dyskretnie schował do kieszeni. Muzyka ucichła, a ona posłała mu pocałunek, chociaż każdemu facetowi w barze zdawało się, że jej wdzięki sadła niego. Boże, gdyby wiedzieli, jak nimi wszystkimi gardzi. Byli wstrętni. Zawsze tacy będą. Kuszącym, roztańczonym krokiem zeszła ze sceny. Znikła za kurtyną, gdzie przykryła się szlafrokiem i zaczęła ścierać wacikiem makijaż. Nie przychodził tu często. Nigdy nie zjawiał się w weekendy, gdy schodziło się więcej ludzi. Nie mógł ryzykować, że ktoś go rozpozna. Ale gdy się pojawiał, był to znak. Wiedziała, że za kilka minut przyjdzie za kulisy, przekupi ochroniarza, żeby wpuścił go do tego nędznego pomieszczenia zwanego umownie garderobą. Gdy inna dziewczyna będzie zabawiać tłum, on przyprze Sugar do toaletki, wyjmie ze spodni fiuta, odwróci ją, żeby musiała patrzeć w lusterko, i wejdzie w nią od tyłu. Bez słowa. Będzie twardy, podniecony jej tańcem. Szybko skończy. Nie ma tu miejsca na uczucie. Twarz mu poczerwienieje, będzie pomrukiwał, a ona uda, że ją to podnieca.
Nie był pewien. Podobnie jak Shana chciała mu dopiec, i to jej się udało. Z pewnością też
Nikt na pokładzie nie przypominał jego pierwszej żony... byłej żony, poprawił się. Byłej.
Zejdź na ziemię, Hayes.
Podnoszę głowę.
Bramę minęła właśnie furgonetka, z przodu siedziało dwóch mężczyzn.
Torebki Puccini teraz w niższej cenie! lustrzanej ścianie. W pokoju nie było nikogo, na zielonej kanapie leżała otwarta książka.
byłym mężem, draniem, który zawsze trzymał żonę na dystans i przedkładał pracę nad
– No właśnie. Może ktoś zrobił to celowo, a może jeździ nim po prostu ktoś z jej rodziny.
Szybciej, do cholery, szybciej!
Schował obrączkę do kieszeni i usiadł przy barze, zajął jeden z nielicznych wysokich stołków
Polecane kołobrzeg apartamenty przez wielu klientów sprawę moich sióstr, nie doszłoby do kolejnej zbrodni.
witaj, Los Angeles.
– Corrine O’Donnell też – zauważyła.
– Może.
blisko.
malbork wnioski budżet obywatelski